هویت، ابزار آزادی‌خواهی

1 مرداد 1399

در جریان مبارزات حقوق مدنی در ایالاتِ متحده، به ویژه در دهۀ هفتاد میلادی، مدل موی اَفرو (در مقابل موی صاف) در میانِ تودۀ مردم و فعالین اجتماعیِ آفریقایی‌تبار به عنوان نمادی هویتی به کار گرفته شد. پیش از آن (و شاید حتی امروز) موی صاف در برابر موی اَفرو نشانگرِ فرهنگ والاتر در جامعه‌ای با اکثریت اروپایی‌تبار به شمار می‌رفت (می‌رود؟). برای شکل دادن به موهای اَفرو به ویژه اَفرو‌های بلندتر، از شانه‌هایی با دندانه‌های نسبتاً بلند با فاصلۀ بیشتر بینِ داندانه‌ها در مقایسه با شانه‌های متداول استفاده می‌شد. برای حفظ شکل منظم موهای افرو معمولاً نیاز است تا آن را در طی روز در چند نوبت شانه کرد. همین موضوع شاید باعث شد تا برای عده‌ای قرار دادن این شانه‌ها در مو به عنوانِ راحت‌ترین شیوۀ به همراه داشتنِ شانه در طی روز به کار رود. از طرفی حضور شانه در موی افرو می‌توانست خود به نماد مضاعفی بدل شود. گونه ای از این شانه‌ها که بر ماهیت اعتراضی این مدل مو تاکید می‌کرد در انتهای خود مشتِ گره کرده‌ای (نماد همبستگی و مقاومت) نیز داشت.

جنبش‌های مشابهی نیز در دیگر کشورها با شرایط تبعیض‌آمیزِ کم و بیش یکسان به وجود آمد. Sally-Ann Ashton، کارشناس موزه در بریتانیا، ادعا می‌کند که در این کشور و در اواخر دهۀ هفتاد و اوایل دهۀ هشتاد میلادی بعید نبود که پلیس کسی را به ظن در اختیار داشتن این نوع شانه‌ها متوقف کرده و در صورت پیدا کردن آن، شانه را ضبط نماید [https://www.historyworkshop.org.uk/black-history/radical-objects-the-black-fist-afro-comb/].

بیان دیدگاه